NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
النُّفَيْلِيُّ
وَأَحْمَدُ بْنُ
يُونُسَ
قَالَا
حَدَّثَنَا
زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا
عُرْوَةُ
بْنُ عَبْدِ
اللَّهِ قَالَ
ابْنُ
نُفَيْلٍ
ابْنُ
قُشَيْرٍ
أَبُو مَهَلٍ
الْجُعْفِيُّ
حَدَّثَنَا
مُعَاوِيَةُ
بْنُ قُرَّةَ
حَدَّثَنِي
أَبِي قَالَ أَتَيْتُ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فِي رَهْطٍ
مِنْ
مُزَيْنَةَ
فَبَايَعْنَاهُ
وَإِنَّ
قَمِيصَهُ
لَمُطْلَقُ
الْأَزْرَارِ
قَالَ
فَبَايَعْتُهُ
ثُمَّ أَدْخَلْتُ
يَدَيَّ فِي
جَيْبِ
قَمِيصِهِ فَمَسِسْتُ
الْخَاتَمَ
قَالَ
عُرْوَةُ
فَمَا
رَأَيْتُ
مُعَاوِيَةَ
وَلَا
ابْنَهُ
قَطُّ إِلَّا
مُطْلِقَيْ
أَزْرَارِهِمَا
فِي شِتَاءٍ
وَلَا حَرٍّ وَلَا
يُزَرِّرَانِ
أَزْرَارَهُمَا
أَبَدًا
(Muâviye b. Kurre'nin)
babası şöyle dedi:
Müzeyne (kabilesin) den
bir toplulukla Resulullah (s.a.v)'e varmıştım. (Müslüman olduğumuza ve müslüman
olarak kalacağımıza dair hepimiz) kendisine biat ettik. O sırada gömleğinin
düğmeleri çözüktü. Kendisine biat ettik. Sonra (teberruken) elimi gömleğinin
yakasına soktum ve (iki kürek kemiği arasında bulunan Nebilik) mühr(ün)e
dokundum.
Merve dedi ki: Muaviye
ile oğlunu yazda ve kışta kesinlikle düğmeleri çözük olarak gördüm. Düğmelerini
hiçbir zaman iliklemezlerdi.
İzah:
İbn-i Mace. libas;
Ahmed b. Hanbel, 111 434, IV l9.
Hz. Kurre'nin elini Hz.
Nebiin yakasına sonra iki kürek kemiğinin arasındaki Nebilik mührüne
elleyebiîmesi Hz. Nebiin o anda düğmelerini çözük olduğun gösterir.
Ancak Hz. Nebi'in her
zaman böyle düğmeleri çözük olduğu söylenemez. Özellikle namazda böyle
düğmeleri çözük olmak evlayı terktir. Aslında Hz. Nebi'in böyle düğmeleri çözük
olarak durması o anda içinde bulunduğu arızi bir halle elgili olabilir. Çünkü
Hz. Peygamber'in genellikle gömleğinin düğmelerinin ilikli bulundurduğu
bilinen bir gerçektir. Bununla beraber Hz. Kurre ve oğlu Muaviye, onu böyle
gördükleri ve ona bu hususta da uymak istedikleri için böyle yakalan çözük
olarak gezmeleri onlar için herhangi bir keraheti gerektirmez. Yani onların bu
hareketleri aslında Hz. Nebi'in bu konudaki genel davranışına aykırı olduğu
halde kendi kesin bilgilerine dayanarak Hz. Peygamber'in sünnetine
uyduklanırdan emin oldukları için kerahat işlemiş olmazlar.